Występowanie i znaczenie gospodarcze wiosennej osutki sosny
Wiosenna osutka sosny to groźna choroba grzybowa porażająca drzewa iglaste, w szczególności sosnę zwyczajną. Największe szkody choroba powoduje wśród jednorocznych siewek oraz młodych drzew w wieku do 5-6 lat. Chorobie sprzyja wilgotna wiosna i lato oraz łagodna jesień i zima. Szkodliwość choroby polega na zamieraniu i przedwczesnym opadaniu igieł. Wiosenna osutka sosny bardzo często przyczynia się do zamierania drzew i powoduje straty przyrostowe.
Objawy i metody zwalczania choroby
Pierwsze objawy porażenia widoczne są jesienią w postaci żółtych plam na igłach, w zimie igły żółkną, brązowieją i zamierają, z kolei wiosną opadają. Na opadłych igłach zaobserwować można charakterystyczne miseczki, które w zależności od warunków wilgotnościowych mogą zamykać się lub otwierać. Ochrona chemiczna wymagana jest zwłaszcza w szkółkach, w cennych uprawach oraz w odnowieniu naturalnym. Zabiegi fungicydowe wykonuje się preparatami o działaniu kontaktowym, a następnie układowym.