Opis chwasta – charakterystyka komosy białej
Komosa biała, inaczej lebioda, to chwast jednoroczny z rodziny komosowatych. Jest rośliną azotolubną i ruderalną. Może osiągać nawet 2 m wysokości, a jedna roślina jest w stanie wytworzyć nawet do 20 000 nasion.
Okres i miejsce występowania komosy białej
Komosę białą można spotkać na stanowiskach antropogenicznych, przydrożach, nieużytkach, rowach oraz na terenach przemysłowych. Na polach uprawnych jest chwastem. Kwitnie w okresie od czerwca do października.
Objawy występowania i szkodliwość komosy białej
Komosa biała jest rośliną o zróżnicowanej wysokości. W zależności od warunków siedliskowych może osiągać wysokość od kilku centymetrów do nawet 3 metrów. Łodyga rośliny jest wzniesiona, owłosiona lub naga, często płożąca się. Liścienie są owalne, na ogonku, dorastające do długości 15 cm. Liście o kolorze zmieniającym się wraz z rozwojem rośliny dorastają do długości 12 cm. Kwiatostan komosy białej jest złożony i tworzy się na łodyżkach w kątach liści. Owocem są orzechy, zawierające nasiona o średnicy do 1,5 mm.
Jakie uprawy atakuje komosa biała?
Komosę białą można spotkać m.in. w uprawie buraków, ziemniaków, roślin strączkowych, rzepaku, kukurydzy oraz zbóż jarych.
Komosa biała – próg szkodliwości
Komosa biała ma wysokie wymagania wodne i pokarmowe, co sprawia, że jest istotną konkurencją dla roślin uprawnych, a jej duża wysokość może dodatkowo utrudnić dostęp do światła. Obecność komosy białej w plantacji może spowodować nawet całkowitą utratę plonu.
Zwalczanie komosy białej
Komosa biała ma długi, palowy korzeń, przez co trudno ją usunąć mechanicznie, bez uszkodzenia pobliskich roślin. Dlatego najlepiej jest zastosować odpowiedni herbicyd, w możliwie najwcześniejszych fazach rozwojowych komosy białej.
Komosa biała – skuteczne środki do zwalczania
Herbicydy do zwalczania komosy białej często zawierają pochodne sulfonylomocznika, jednak należy pamiętać, że dobór substancji czynnej jest uzależniony od uprawy, w jakiej chwast występuje.