Opis chwastu – charakterystyka
Przytulia czepna należy do rodziny marzanowatych. Jest rośliną jednoroczną, osiągającą wysokość nawet 1,5 m. Tworzy łodygę leżącą lub wspinającą się. Chwast czepia się innych roślin za pomocą haczykowatych włosków. Liście przytulii czepnej są jednonerwowe, klinowatolancetowate. Kwiaty są drobne, białe lub zielonkawego koloru, wyrastają w kątach okółków liściowych. Rozłupnia tego gatunku rozpada się na 2 rozłupki długości do 7 mm, posiadające haczyki.
Okres i miejsce występowania przytulii czepnej
Przytulia czepna występuje pospolicie w Polsce jako uciążliwy chwast. Preferuje stanowiska ruderalne, zasobne w azot. Spotkać ją można w zaroślach oraz na polach uprawnych. Przytulia kwitnie od czerwca do października.
Objawy występowania i szkodliwość przytulii czepnej
Przytulia czepna jest chwastem, który za pomocą haczykowatych włosków przyczepia się do innych roślin. Utrudnia to ich zbiór, a w przypadku zbóż powoduje wyleganie. Rozłupnie również posiadają haczyki, które przyczepiają się do ubrań oraz sierści, wspomagając rozsiewanie chwastu.
Jakie uprawy atakuje przytulia czepna?
Przytulia czepna atakuje różne uprawy, w tym zbóż ozimych, buraków, rzepaku, lnu oraz upraw warzywnych.
Przytulia czepna – próg szkodliwości
Próg szkodliwości przytulii czepnej zależy od rodzaju uprawy i jej specyfiki. Chwast ten stanowi szczególną konkurencję dla zbóż. Doświadczalnie ustalony próg ekonomicznej szkodliwości dla pszenicy to 2–5 szt/m². Wystąpienie przytulii czepnej w zagęszczeniu 2–10 szt/m² może spowodować spadek plonowania pszenicy ozimej o 4–12%.
Zwalczanie przytulii czepnej
Aby zwalczyć przytulię czepną, należy zastosować odpowiednie herbicydy. Skuteczne środki chwastobójcze mogą zawierać różnorodne substancje czynne, dlatego istotna jest rejestracja produktu.