Psianka czarna – występowanie
Psianka czarna to gatunek z rodziny psiankowatych, występujący na terenie całego kraju. Jest rośliną jednoroczną, owadopylną lub samopylną, kwitnącą od czerwca do października. Jest chwastem, preferującym stanowiska ruderalne, rowy, przydroża, pola uprawne oraz ogrody. Szkodliwość psianki czarnej jest bardzo duża m.in. ze względu na szybki wzrost i rozwój, a także na rozgałęzioną łodygę i korzeń, które w znacznym stopniu utrudniają zbiór, zahaczając o ruchome części maszyn. Ponadto jest żywicielem pośrednim mątwika burakowego.
Morfologia rośliny
Łodyga psianki czarnej przeważnie jest naga (rzadko omszona), wzniesiona i rozgałęziona, dorastająca do wysokości 20–60 cm. Liście rośliny są owalne lub jajowate, zatokowo ząbkowane. Kwiaty psianki czarnej zebrane są w podbaldachy, które wyrastają na łodydze liści. Korona jest 5-płatkowa, koloru białego. Owocem jest czarna jagoda wielkości grochu. W owocach znajdują się szkodliwe dla zdrowia glikoalkaloidy oraz saponiny, po których spożyciu u ludzi oraz zwierząt często pojawiają się wymioty i biegunki.
Porozmawiaj z nami